WMI...

HOST by taracan

http://fc00.deviantart.com/fs51/f/2009/288/3/4/H_O_S_T_by_taracans.jpg
Əla şəkil...
Bəlkə də ilin şəkli...

Barmaqlıqlar Arxası...

Onu hər gün döyürdülər. Hər gün huşunu itirənə kimi döyürdülər. Üzünə, gözünə yumruqla, təpiklə bədənini əzirdilər. O artıq bezmişdi. Hər gün işkəncə, hər gün əzab. Amma heçnə edə bilmirdi. Qarşı çıxanda isə üç gün yemək vermirdilər. Verdi yeməklər də heç düz əməlli deyildi. Hər gün iyrənə-iyrənə yeyirdi ac qalmasın deyə. Oturub fikirləşirdi bu düşdüyü vəziyyəti. Səssiz səmirsiz. Amma bir gün səhər hələ gözətçilər gəlməmişdən əvvəl oturub fikirə daldığı an doğurdan da niyə belə olduğunu anladıqda, səbəbini araşdırdıqda belə həyatın iyrəncliklərini dəyişməli olduğunu başa düşür. Ayağa qalxıb nə edəcəyini fikirləşir. Və biləylərini sıxan qandalları əllərini bir-birindən ayıraraq qırır. Özündə çox böyük yüngüllük hiss edir. Sevincdən dayanmadan dəmir barmaqlıqlara yaxınlaşır. Və heç bir ağırlıq hiss etmədən barmaqlıqları əyərək illərdi dustağ olduğu zindandan rahatlıqla qaçır. Qaçarkən qarşısına çıxan insanların hamısını əzərək çıxır. Sonda isə həbsxananın darvazasından xaricə çıxır. Və bir dəqiqə belə dayanmadan qaçır. Düz. O yol hara aparır aparsın düz gedir. Uzağda üfüqdə yoxa çıxır.

P.S Sən də bu cəmiyyətin əlində dustağsan. Səni hər keçən il daha da sıxırlar. Qır əlindəki zəncirləri! Azad ol!

by Rafit
23.10.09

Boş dəftər...

Boş dəftər

Bu dəftərdə çox şey yazılıb. Əslində hər şey haqqda məlumat var. Marağlı faktlar, əsl məlumatlar. Orda hər şey yerində yazılıb.

Vərəqdə bu böyük kürənin çaylarında su içən, çəmənliylərində otaran dinc heyvanların ilbəil sayının azalmasının onlarla qidalanan vəhşi heyvanlarının sayının azlmasına təsiri. Bu təbii seçmədir deyib amma səbəbini insanlarla əlaqələndirən tutarlı faktlar. Bu bitki aləmi dünənnən bəllidi də day. Hər il neçə min ağac kəsilir. Və neçə yüz ağac əkilir.

İllərlə neft deyilən mayenin insanlara ikinci günəş olduğu məlumdur. Onun yerin ən dərin qatlarınnan vəhşi kimi çıxarılıb min cür şeyə çevirib həddindən artıq bahalı maşınlara “içirdirlər”. Həmin günəşi kiçik a.k.v`i 12 olan karbon atomlarına kimi parçalıyırlar amma yenə də onu istifadə eliyyənnən sonra yerinə qaytara bilmirlər. Ha ha =). Bəzi alimlər işliyirlər üzərində Qlobal “Üşümənin” səbəbinə gətirib çıxarır deyə. Amma yenə də fikir verən yoxdu.

Fikir verən var əslində 6 milyardlıq ordu. “Hamı” qarşıdı bu qlobala. Yalnız qarşıdı.

Ən varlı insan və ən kasıb insan. Bax buna bax gözlərin “yaşarsın”, hər gün Afrikada acınnan ölən 30`a yaxın gözü yaşlı uşaq və gündə, heç özüdə bilmir nə qədər qazanan Bill.

Başını sxemin içinə salıb özünü onun bir hissə kimi hiss edən yaponlar. Özləri də bilmir kim və nə üçün yaşayan mini beyinli ermənilər.

Camaatı əfəl kimi aldadan telefon şirkətləri. Tələbat adıynan hər 3 günnən bir təzə model çıxarıb içini, formasını dəyişən “adamlar”. Və özünü əfəl sayıb hər 3 günnən bir “təzə telefon çıxıb e, bilirsən nə zor funksiyası var gedirəm onu almağa” deyib də geydirmə distribyuterlərin maqazinlərinə girən “adamlar”.

Ya da hamının diqqətdində olan futbol matçları. Bu kafsent məsələsi təzə çıxdı. Futbola iyrənclik qatır. Hər il milyonlarla dollar bu kafsentlərin şotuna gedir klubların cibinə.

Artan viruslar. İnsanlar tərəfinnən yaradılmış min cür modifikasiyası dəyişilmiş elə min cür virus və elə həmin insanlar tərəfindən hazırlanmış həmin o min cür virusa qarşı vaksin.

Böhrandı, batırıq, gəlirlər azalır və xərclər artır. Bunun hesabına bəziləri varlanır. Bəziləri isə əksinə. Hamı eyni vaxtda öz pulunu bankdan götürsə, bütün ölkələr batar, fiasko...

Bəsdi bu qədər. Qalanın da özünüz oxuyun. Bu yazılanlar bu dəftərdə var. Hamı belə dəftərləri alır. Siz də alın. Bütün maqazinlərdə, dəftərxanalarda, küçələrdə satılır. Amma heç kim onları oxumur üzərindəki hərfləri, sözləri görmürlər elə boş dəftər sayıb üzərinə neçə-neçə kimya reaksiyaları, riyaziyyat məsələləri, şeirlər, işçilərin siyahısı, imtahanda pul verənlərin siyahısı və sair gic-gic şeylər yazırlar...

by Rafit

21.10.09

Fərqliyəm...

Mən belə baxanda çox fərqliyəm.
Mənə baxıb, yox elə götürək, bu yazını oxuyub gülənnən. O bilir ki, o heç yaşadığı dünyada heçnəyə nail olmayıb. Və bilir ki, yaxın “yüz ildə” də heçnə edə bilməyəcək. Atdığı hər atdım çuxurda. Salamlaşdığı hər adam ondan uzağlaşmaqda. Mən fərqliyəm...
Əlində partfel işdən evə, evdən işə qaçıb ailəsini ayda bir dəfə görənlərdən. Mən fərqliyəm əlindəki, son yığdığı pulunu yeməyinə yox, il boyu bir dərs belə oxumadığı dərsdən imtahana görə müəlliminə rüşvət verənnən. Elə həmin məllimin də dərsindən. Mən fərqliyəm damarını, əlinə keçən zəhərli otlarla doldurannan. Onun həyat çərçivələrini belə qırmağınnan. Mən fərqliyəm əlində mikrafon tutub ağzını yalandan tərpədən, sifətində “minnən” çox əməliyyat keçirən çobannan. Mən fərqliyəm elə həmin çobanların “qoyunlarından”. Otarmaq üçün yaylaq var. ŞouBiznes. Fərqliyəm Conidən, Tomidən, Jeniferdən. Onların boş başlarını yarımçığda olsa dolduran HOLLYWOOD`dan. Fərqliyəm başında tükü olmayan Əhməd dayıdan, uzun saçlı Alfreddən uncle`dan. Gecə gündüz o, bankı yarmaq üçün baş sındıran dahidən, elə həmin bankın mühavizəsini təşkil edən başıboş kütbeyinnən. Mən fərqliyəm hakimlərdən ki, hansı ki, elə məhkəmə zamanı hansı daha çox pul verdi fikirləri ilə beynini qarışdırır. Buna qarşı çıxan “Ədalət deyilən şey yoxdur!” yazılı plakatları əllərində bayraq kimi tutanlardan. Mən fərqliyəm hər binanın, hər mərtəbəsini daha da keyfiyyətsiz tikən fəhlələrdən. Mən fərqliyəm kitabıbının arasında qurutduğu kəpənəyi yenidən uçması üçün göyə tutan Lalədən. Uçmayandı göz yaşlarını saxlamağı bacarmır. Quşlardan ki, o gözəl qanadlarının qiymətini bilmirlər. Uçarkən göylərdə xarüqələr yaradardım. Fərqliyəm ağacların o xoş ətirli çiçəkləri olan budağların altındakı kölgəni, şəhərdəki, tozlu, tüstülü, çirkablı havaya dəyişənlərdən. Fərqliyəm çıxardığı neftin hara və necə getdiyini heç anlamağ belə istəməyən neftçidən. Seçkilərə gedib lazımı səsi verib də sonra narazılığını bildirənlərdən. Fərqliyəm bu cəmiyyətdən. Cəmiyyətdən ki, özünə savadsız kütləni maqnit kimi yığır. Mən razı deyiləm ki, “kimsə özünü yuxarıdan aparsın”. Özünü başqasından üstün hesab etsin. Onu əllərimlə didərdim. Mən fərqliyəm o insanlardan ki, məclisdə, süfrədə arağ olmasa öz ürək sözlərini, tostunu deyə bilməyənlərdən. Özünə fərqli deyənlərdən də fərqliyəm. Mən fərqliyəm. Bu kürəni kəşf etmişəm. Özümə görə dünya görüşüm var. Hər nə də olsa bir cüt gözüm var “başqalarından” fərqli olaraq düzgün görürəm. Düzgün eşidir, düzgün addım atıram. Ümüdvaram. Mən öz dünyamda “yalnızam”. Məni başa düşən çox azdı, lap çox az. Amma bilirəm ki heç olmasa tək deyiləm. Bu da fərqlidir...

By Rafit
09.10.09

Müəllim...

Müəllim…

Ey “hörmətli” müəllim,

Hər ciblərdə gözün var.

Hər kənddə, hər şəhərdə

Sənin söyənlərin var.

Aldığın rüşvətlərin

Gülü çiçəyi solmaz.

Dünyada sənin kimi

Varlı şalban tapılmaz.

remaked by Rafit

10.10.09

Gəl əl çək…

Bir gün Dərvişin biri yol ilə tək tənha gedirdi. Birdən qabağdan sürətlə qaçan siçanı görür. Və onun yolunu kəsərək soruşur:
-Ay Allahın heyvanı sən hara qaçırsan? Kimnən qaçırsan?
Siçan sürətin azaldaraq cavab verir:
-Görmürsən arxamca o boyda pişik gəlir. Məni yemək istəyir.
Bu sözləri siçan deyənnən sonar yenə də sürətlə qaçmağa başlayır. Dərvişsə qarşıdan gələn pişiyi saxlayıb soruşur:
-Ay pişik sən nə istiyirsən bu siçandan. Yazzığdı gəl əl çək onu yeməkdən.
Pişik təəccüblə deyir:
-Mən heç bir siçan dalıyca qaçmıram. Mən arxadan gələn köpəyə görə qaçıram. O məni tutan kimi ətimi didiy-didiy edəcək. Sonrada ləzzətlə yeyəcək.
Dərvişsə hər şeyin cavabı bu itdədir deyib ərinmədən onu da saxlayıb soruşur:
-Gəl sən bu pişiyi yemə? O ki, yazzığdı. Sakit pişikdir. Rahat burax!
İt isə cavab olaraq deyir:
-Mən pişiyi yemək istəmirəm. Sadəcə pişiyin siçanı necə tutması mənə marağlıdır. Ona görə onu güdürəm.
Dərviş isə başını yelləyərək öz-özünə gülür. Köpək onun bu gülüşünün səbəbini öyrənmək üçün sual verdikdə isə cavab olaraq Dərviş deyir:
-Pişik elə bilir ki, sən onu yemək istəyirsən. O sənnən qorxub qaçır. Siçan isə pişiyin onu yeməsinnən qorxur. Əslində isə pişik onu fikirləşmir. Gəl əl çək onları qorxuzmaqdan…

By Rafit
12.10.09

Sətir6 otağım...

Mənim bir qaranlıq otağım var. İçinə əlimə nə keçirdi atırdım. Pisliklər, kinlər, nifrətlər, bədxah hərəkətlər, qeybətlər və s. Pəncərəsiz boş divarlar və toz basmış döşəmə. Həmişə o otağı təmizləmək istəmişəm, amma, içinə doldurduğlarım heç qapını açmağa belə icazə vermirdi. Mən darıxırdım. Bu otağ məni sıxırdı. Bu dörd divar məni sıxırdı.
Bir gün ağlıma bir fikir gəldi, “gəl mən bu otağı yandırım”. Uzağı içindəkilər yanacağ divarlara isə heçnə olmaz. Təzədən boyayayaram. Döşəməsini təmizləyərəm. O, otaq sonra mənə lazım olacağ. Elə də etdim. Yenidən rənglədim, təmizlədim. Pəncərə qoydum. İndi otaq tər-təmizdi. İçinə sevinclərimi, sevgilərimi, gözəl duyğularımı yığıram səliqəli.

P.S Həyatda hər pisliyi, yaxşılıqla əvəz etsək gör nə olar..?

By Rafit

15.09.09

Coming Soon...

Groups in facebook

http://www.facebook.com/group.php?gid=173113891310

http://www.facebook.com/group.php?gid=152493468490

v 0.2

wrteom13.blogspot.com
second step
version 0.2

GÜNDƏ - lik is OFF

Bu gündən bu blog`da günlərimi qeyd etməyəcəm...

P.S Mənim özümə maraqsız gəlir.

eng

Gün marağlı keçdi.
UNİ`yə bir quş axırıncı dərs.
English idi Məəllim özünnən razı Glamour toyuq.
Necə də qruppavoy zəhləmiz gedir onnan.
Bir şeyi bilirəm ki, imtahan çətin olacağ.
Başqa yenə saytlar.
MSN
facebook...
Yeni qruplar açdım 2 dənə.

6, 7

Boş günlər...
Allah rəhmət eləsin bu günlərə=)))

Cəmiyyətin Səhvləri

Səhər sevincdən uçurdum axır ki,
Real xal itirdi. Şükür Allaha.
Getdim zibilxanaya kompensasiya
oldu bütün əhvalım əksinə.
Yenə bir küncdə oturub
"cəmiyyətin səhvlərin"i başa düşürdüm.
Nəisə mən bu blog`da heç "qığılcım" görmürəm ki,
"Qısa qapanma" baş versin...
Nəisə yenə MSN, HOST network, fb hə fb demişkən.
GalataSarayın oyunu həyif oldu...
heçnədən 5 xal itirdi...
Heçnə olmaz axırı yaxşı olar...

2-0=2

Saat 12:oo...
Evi yığışdırırdılar dedim mən də kömək eliyim.
Boş bekar dayanmışam. Peşman oldum...
Çəkildim otağa "Qaranlıq Otağ".
Nəisə niyniyəcəm girdim NET`ə.
ordan ora burdan bura.
Bir də futbola gəldim...
CHelsea 2-0 LivPool MSN:
rafit vs amir, anti vs rafit, pika vs rafit))
suallar suallar hanı sualların cavabı...

"Müsəlmançılığ"

Bu gün saat 1`də getdim dayımgilə ailəvi.
Dayım oölunun sünnəti idi.
"Müsəlmanlığın təməli" qoyulurdu.
Belə bütün günü şit hərəkətlərə gülürdüm
Beləliklə dayım oğuna olan
valideynlik borcunu ödədi))
Belə marağlı keçdi...
Qohum əqrabanı, sevdiyim və
sevmədiyim insanları gördüm...

Facebook...

http://www.facebook.com/photo.php?pid=30445388&l=f9d583910d&id=1570474594
Şəkilim profil picture...

Get də..!

MSN

MSN
MSN

Bunu niyə yazdım e
Bütün günü uşağlarnan danışıram.
Sabah görüşəciy...
Deyə bir şey yoxdu.
Hər şey virtual pəncərədə baş verir
:)))

Mən marağsızam

yox novella bilirəm axırı pis qurtaracağ

faciyə

partlayış görürəm

maşın görürəm

əlində silahlı uşaq

daxmada acınnan ölən körpəni doyuzdurmaqçun nə istəsən edə bilən ana

qanlı göz yaşları

və onların üzündə süzülərək itməsi

mən kiməm bunları görən ya...

ya hiss edən

yoo mən marağsız insan

heç yaşamımnan tanışlarımdan başqa heçkəsin xəbəri yoxdu

yoo marağsızam

özüm özümə maraqsızam

bunların olduğunu bilib də rahat yaşıyıram.

rahat da deyil..

Elə adlanır...

em es en

Yeni ayın yeni günü
1`ci gün maraqlı oldu.
Uni`dən çıxandan sonra
anti`ynən görüşdük...
Söhbətlər sonra ev.
NET.
MSN, fb, qq.com, forum.
Yeniliklər zordu..
Gözəlçə də əla.
Təzə albom EP...
vse

QaraQan - Gözəlçə

Mən heç vaxt heç kəsə xor baxan deyiləm. Vallah, düz sözümdü. Düzdür, hərdən hiss edirəm ki, çoxundan üstünəm, amma üzə vurmuram – kimisə pərt etmək nəyə lazım? Məni həmişə çox istiyiblər. Uşaqlıqdan anam mənə gözəlçə, atam mələk deyirdi. Bütün günü güzgüyə baxardım. Gözəl göz-qaşım, bapbalaca burnum, qəşəng saçlarım, gülüşüm, boy-buxunum həmişə məni valeh edirdi. Hiss edirdim ki, hamıdan qəşəngəm. Həm də ağıllı və mehriban idim. Bunu ilk dəfə bağçada – qızlar mənim saçımı yolanda anlamışdım. Onlar mənə sarsaq deyirdilər. İnciyib eləmirdim – bilirdim ki, paxıllıq edirlər. Qızların heç biri mənimlə oynamırdı. Mənimlə yarışmaq ağıllarına da gəlmirdi. Bilirdilər ki, onsuz da mən hamını udacam. Onlar məndən çəkinirdilər, həm də özlərini mənə oxşadır, mənim kimi olmaq istəyirdilər. Düzdür, onda hirslənirdim, ağlayırdım, indi-indi başa düşürəm ki, bütün bunlar elə-belə olmayıb – axı mən hamıdan gözəl, hamıdan ağıllı idim. Məktəbə gedəndə də öz ədalətimə heyran olmuşdum. Sinifdəki ən eybəcər, ən gicbəsər qızlar mənimlə rəfiqəlik edirdilər. Çünki mən onlara yuxarıdan aşağı baxmırdım. Hamıdan gözəl olsam da heç vaxt qəşəng qızlarla dostluq etmirdim. Həm də mən çox tərbiyəli idim. Bunu da mən məktəbdə hiss etdim. Heç bir oğlan mənim yanımda oturmağa cəsarət etmirdi. Hətta küçədə görəndə də mənə salam vermirdilər. Təbii ki, hörmətimi saxlayırdılar. Məni görən kimi özlərini itirdilər. 8 Mart bayramında bütün qızlara hədiyyə verirdilər, mənə yox. Bilirdilər axı, mən tərbiyəliyəm və heç vaxt evə oğlan hədiyyəsi aparmaram. Son zəngdən sonra da heç bir oğlan mənə zəng eləmədi. Hərdən onlara ürəyim yanır. Bəlkə bu dəqiqə dəli kimi darıxırlar mənim üçün, amma zəng etməyə cəsarətləri çatmır, nə bilim. Keçən il gözəllik müsabiqəsinə getdim. Amma məni seçmədilər. İlk günlər fikirləşdim ki, yəqin rüşvət istəyirlər. Atam mənə deyəndə ki, “qızım, gözəllik müsabiqəsi hara, sən hara?”, o dəqiqə hər şeyi başa düşdüm. Mənim canım atam özü münsiflər heyyətini “görübmüş” ki, məni müsabiqəyə qoymasınlar. Atadı da, yəqin qısqanır.Nə isə...
Məktəbi bitirib Tibb Universitetinə girdim.Və onunla ilk dəfə orada tanış oldum. O, hündürboy, gülərüz, cəsarətli oğlan idi. Onu bütün qızlar sevirdi. Mən də vurulmuşdum. Amma heç bir tədbir görmürdüm. Vaxt keçdikcə anlayırdım ki, o da məni sevir. Çünki qrupda hamı ilə söhbət edirdi, mənə tərəf isə heç baxmırdı. Yazıq çox utancaq idi. Amma bir-iki aydan sonra çox şey dəyişdi. O cəsarətlənib mənə yaxınlaşdı. İlk söhbətimiz sözbəsöz yadımdadı: “Ay qız, mənim yerimə bu məsələni həll edə bilərsən?..” Görün bu cümlədə nə qədər sevgi var.”Ay qız”, “ay qız”, o mənim adımı belə dilinə gətirə bilmirdi.Mən gülümsəyərək dəftəri götürdüm. O yazıq isə o saat çıxdı aradan. Bir saniyə də qalsaydı, dözməyib diz çökəcək, sevgisini etiraf edəcəkdi. Mən kimya məsələsini həll edib dəftəri ona qaytardım. Həmin gündən o mənimlə əlaqə saxlasın deyə tez-tez dəftərini mənə verərdi. Mən də bütün misalları həll edərdim, sonra da vərəqin qırağına ürək şəkli çəkərdim. Bir gün isə o, bütün gücünü toplayıb dedi: “O ürəkləri daha çəkmə...” Sevincimdən uçurdum. O mənim sevgimi qəbul etmişdi, ürəyimi demək sevgimi də qəbul etmişdi. O gündən biz bir cütlük olduq – hamıdan fərqli bir cütlük. O məni qısqandırmaq üçün gündə bir qızla gəzirdi. Dəlidi də... Hələ də inana bilmirdi ki, doğrudan onun sevgisinə razılıq vermişəm. Hətta iş o yerə çatmışdı ki, eybəcərin biri ilə yalandan nişanlanmışdı da. Bu oğlanların sevgisini başa düşə bilmirəm də... Necə ağılsız olurlar. Sonra bilmirəm necə oldu. Bir onu gördüm ki, damarlarım kəsilib. Atam məni həkimə apardı. Məni xeyli sorğu-sual etdilər. Düzdü, Tibb Universitetini bitirməyə hələ 3 il qalmışdı. Amma həkim atamın dediyi kimi məni işə qəbul etdi. İndi işləyirəm, öz otağım var, ciddi tətqiqatla məşğulam. Dəlilərin arasında onların vəziyyətini öyrənirəm. Xəstələr bilməsinlər deyə məni də onlar kimi geyindiriblər, onlara verilən dərmanlardan mənə də verirlər. Düzdü, bir az bezdirici olsa da xasiyyətim dəyişməyib. Mən heç vaxt heç kimə xor baxan deyiləm. Axı bu insanlara kömək etmək lazımdır. Ona görə də onları atıb getmərəm. Sevgilimsə bir dəfə də olsun gəlmir bura. Sadəcə məktub yazır. Onları da mənə göndərməmiş cırıb atır. Dəlidi də...

iyirmidoqquz və otuz

Biri birinə dəyməz.
O birisi də obirisinə.
Mənasız...

Mən bir şey deyim.

Artıq günləri silərəm dəftərdən,
Qorxuram silinər bütün səhifələr.
bu 4 də deyil 5 divar arasında)),
Tək qalaram tək bitər tənha illər.
))))