3.11.2010

Artığ Yorulduğumu Anlar



keçir zaman, keçir anlar,
itirilir ancağ göz yaşlar.
səni sevdiyimi çatdıran mələk,
artığ yorulduğumu anlar.

səni seçdim bir dost kimi,
saxladım qəlbimdə qaşlar.
son sancdığın xəncər,
artığ yorulduğumu anlar.

mən quş tək uçardım göylər,
ətrafa yağardı sevinclər.
indi xarabalığdan gələn səslər,
artığ yorulduğumu anlar.

sevgi boşdu, yalnız hisslər,
qovuşur insan, "çəmənliklər"
xoş güllərin xoş ətri də,
artığ yorulduğumu anlar.

həyatda çox əziyyət gördüm,
yox hamısın, dərddə böldüm.
bədənimin zəyifliyi budur,
artığ yorulduğumu anlar.

nifrət, qisas, mübarizə,
dedim ölməz bunlar məndə.
ölməyib şükür lakin hədəf,
artığ yorulduğumu anlar.

çox qaçdım, çox yoruldum,
yara qalır dizlərimdən
qan iyini hiss edən aciz,
artığ yorulduğumu anlar.

məni öldür, məni basdır,
qəbrimi qayalara qaldır.
ağırlığını hiss edən daşlar,
artığ yorulduğumu anlar.
by Rafit  
10.03.10