Baxıram qaranlığ otağ mən, qulaqlığı çıxarıram sakitçilik,
taxıram my december`in həzin hissəsi qulağımı həzz verir...
Otağda təkcə işığ var o da gözümü məhv edən voiş`in(noutbukumun adı) monitorundan bəbəyimə daxil olan gur işıqdı.
Özümə nifrət elədiyim halda ki, indi qoz bel kimi dayanıb internetdə sülənirəm
Əslində sülənmirəm, bunu mənə papa qapını açıb deyinə-deyinə dedi heç eşitmədim.
Dodağlarından oxudum ((:
Yazılar və yazıları yazanlar bunu niyə yazdım anlamadım :P
